-
1 biadać
глаг.• голосить• жаловать• жаловаться• застонать• охать• причитать• простонать• стонать* * *несов. сетовать, жаловаться;\biadać nad czymś сетовать по поводу чего-л., сожалеть о чём-л.+* * *несов.се́товать, жа́ловатьсяbiadać nad czymś — се́товать по по́воду чего́-л., сожале́ть о чём-л.
Syn: -
2 biadać
biadać [bjadaʨ̑]vi\biadać nad kimś/czymś über jdn/etw jammern\biadać nad sobą sich +akk selbst bemitleiden -
3 biadać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > biadać
-
4 biada|ć
impf vi książk. to bemoan vt książk.; to lament vt- biadać nad czymś to lament sth- biadał nad swoim losem he bemoaned his fate- biadał nad swoim nieszczęściem he bewailed his misfortune- biadała, że brakuje jej pieniędzy she lamented that she had no moneyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > biada|ć
См. также в других словарях:
biadać — ndk I, biadaćam, biadaćasz, biadaćaj, biadaćają, biadaćał «głośno wypowiadać żale; wyrzekać, skarżyć się, użalać się, lamentować» Biadać nad sobą (przed kimś). Biadać z powodu utraty czegoś, nieszczęścia. Biadać, że się o czymś zapomniało … Słownik języka polskiego
płakać — ndk IX, płaczę, płaczesz, płacz, płakaćał 1. «wylewać, ronić łzy» Płakać cicho (po cichu), bezgłośnie, głośno. Płakać rozpaczliwie, żałośnie. Płakać jak dziecko. Płakać rzewnymi łzami. Płakać z bólu. Płakać z radości, ze szczęścia. Płakać z byle… … Słownik języka polskiego
